Poród

Teraz można już wprowadzić do menu dziecka soczki. Zasada jest podobna – należy zacząć od małych ilości (ok. 50 ml), stopniowo zwiększając. Nie wolno jednak podawać zbyt dużej ilości soczków, ponieważ dziecko może odmówić wówczas przyjmowania innych posiłków. Dr hab. med. Hanna Szajewska z Kliniki Gastroenterologii i Żywienia AM w Warszawie ostrzega, że nadmierne spożywanie soków może prowadzić również do bólu brzuszka, wzdęć, biegunki, może też niekorzystnie wpływać na ząbki. Soczki należy dobierać bardzo starannie – muszą one być wyprodukowane zgodnie z normami dotyczącymi żywienia niemowląt i małych dzieci. Łatwo to sprawdzić sprawdzając czy dany soczek ma atest Instytutu "Centrum Zdrowia Dziecka" lub Instytutu Matki i Dziecka.

Po około miesiącu od wprowadzenia papek jarzynowych, należy wprowadzić gotowane mięsko. Jest ono niezastąpionym źródłem żelaza, białka i minerałów. Na początku mięsko należy gotować osobno, a nie razem z warzywami (rosoły mogą powodować alergię). Mięsko musi być chude i delikatne, np. drobiowe lub z królika. Raz w tygodniu zamiast mięska można dodać do zupy rybę. W kolejnych miesiącach do zupki można wprowadzać coraz to nowe warzywa, np. pomidora czy fasolkę szparagową. Jednocześnie można wprowadzać do menu dziecka kolejne owoce, typu kiwi czy banan. W ósmym miesiącu można wprowadzić dziecku żółtko jaja kurzego. Należy jednak podawać nie więcej niż po pół żółtka co drugi dzień. Jajo oczywiście musi być ugotowane.

Dziecku warto również podawać kaszki bezglutenowe (ryżowa i kukurydziana), biszkopty bezglutenowe czy chrupki kukurydziane. W 10-11 miesiącu życia można podawać dziecku jogurty. Najlepsze są jogurty naturalne. Do jogurtów można samemu dodać owoce. Można też dać dziecku kefir. W tym czasie zupek już nie należy miksować, warzywa lepiej jest dobrze rozgnieść widelcem, tak aby dziecko skłonić do gryzienia i aby mogło wyczuć poszczególne składniki. Od 10 miesiąca warto dziecku podawać obiad dwudaniowy, a warzywa powinny znajdować się zarówno w zupce, jak i w drugim daniu. W okolicach roczku można już całkowicie zrezygnować z papek na rzecz „prawdziwych” dań.

ciąża prawidłowa powinna trwać 40 tygodni, lecz tylko nieliczne dzieci rodzą się dokładnie w tym terminie. Około 5% porodów to porody przedwczesne. Dzięki wielkiemu postępowi w dziedzinie intensywnej opieki nad noworodkami można obecnie uratować wiele wcześniaków, które w przeszłości miały niewielkie lub zgoła żadne szanse przeżycia. Mimo to im dłużej uda się podtrzymać ciążę zagrożoną przedwczesnym porodem, tym lepiej dla dziecka.

Badania diagnostyczne:

Przez całą ciąże kobieta powinna pozostawać pod stałą kontrolą lekarza lub położnej. Regularne badania obejmują analizę moczu, glukozy we krwi w celu wykrycia cukrzycy ciężarnych oraz pomiar ciśnienia we krwi. W czasie kontroli kobieta powinna przedstawić lekarzowi i omówić z nim wszystkie swoje problemy nawet te najmniejsze. Jeżeli zachodzi podejrzenie zakażenia lub innych powikłań, konieczne bywają badania dodatkowe, takie jak posiewy, badanie krwi, badanie ultrasonograficzne i monitorowanie płodu.